تیم کیتز – مسئولان استقلال خوزستان در دیدار هفته سیزدهم
لیگ برتر 98-97 مقابل استقلال تهران صحنه ای را رقم زدند که تعجب هر بیننده ای را
به دنبال داشت.
آبی های خوزستان نیمه اول را با تغییر نسبتا یکپارچه از لی
نینگ به مجید آغاز کردند که تا اینجای کار فقط تغییر تامین کننده جلب توجه می کرد.
اما در نیمه دوم بازی پیراهن های لی نینگ بار دیگر به تن بازیکنان استقلال خوزستان
نشست.
اما موضوع به اینجا هم ختم نمی شد چرا که شورت مجید و جوراب
های یک در میان مجید و بدون لوگو در جای خود باقی مانده بود! حالا ما مانده بودیم
به آبی ملایم پیراهن که از چین آمده بود نگاه کنیم یا به شورت و جوراب های آبی تر با
آن لوگوی نوک تیز مجید که این روزها به دروازه هر تیمی فرو می رود خیره شویم!
اینکه شاید یک تولیدی حاضر می شود حتی به طمع پخش زنده بازی
لباس رایگان در اختیار تیمی قرار دهد اقدامی شایسته است هر چند اگر با چاپ تبلیغات
اضافه بر سازمان در پشت و روی بازیکنان همراه باشد.
اما اگر تعداد لباسی که این تولیدی به تیم داده معادل تنها
یک دست به ازای هر بازیکن بوده باشد، آن هم با آن وضعیت بارندگی اقدامی زشت و
زننده و به دور از انصاف است. البته این برداشتی است که از شواهد بر می آید و ممکن
است لباس رزرو به اندازه کافی در اختیار باشگاه قرار گرفته و این کج سلیقگی دسته
گل تدارکات تیم بوده باشد.
این شاهکار نه اینکه در فوتبال ایران مسبوق به سابقه نباشد اما
باید بپذیریم که دوره اینگونه اقدامات آماتوری دیگر به پایان رسیده و لازم است با
کسانی که زمینه ساز این اتفاقات می شوند برخوردی در خور صورت پذیرد تا با این
رفتارهای سطح پایین، آبروی یک تیم و شهر و به طور کل فوتبال ایران را در معرض
تمسخر قرار ندهند.
*ضمنا ذهن مان برای نوشتن عنوانی برای این اتفاق یاری نکرد، عنوان این مطلب با
شما.
